Selecteer een pagina

Een prikkel erbij?

Stel een buschauffeur krijgt commentaar omdat hij altijd erg slingerend rijdt. Uit nadere inspectie blijkt hij zo slingerend te rijden, omdat hij de weg niet kent en om toch de juiste route te rijden gebruikt hij, al rijdend, een uitvouwbare, papieren plattegrond. Wanneer zijn leidinggevende hem zou opdragen om niet meer met de kaart op zijn stuur te rijden zal de buschauffeur weliswaar niet meer slingeren, maar is het de vraag of hij via de juiste route op zijn bestemming aankomt (als hij überhaupt al aankomt). De plattegrond zórgde voor een probleem, maar loste ook een probleem op.

Zo is het ook met kinderen met ADHD. Het bewegen, het kletsen tijdens hun werk, reageren op anderen etc zijn allemaal (onbewuste) manieren van het brein om de (waarschijnlijk saaie) taak aantrekkelijker te maken. Kletsen met een klasgenootje (de plattegrond) zorgt er weliswaar voor dat de taak aantrekkelijker wordt (juiste route), maar zal er waarschijnlijk ook voor zorgen dat de taak minder snel of minder goed wordt uitgevoerd (slingeren). Als we bij kinderen met ADHD prikkels verminderen (ze apart zetten, een geluiddempende koptelefoon gebruiken etc) halen we als het ware hun plattegrond weg. Ze kletsen dan waarschijnlijk minder en als er minder prikkels zijn valt er ook minder te reageren, maar een taak die al saai was, maken we op die manier nóg saaier.

De buschauffeur is pas echt geholpen als hij de plattegrond weg kan doen, omdat hij op een andere (veiligere) manier kan zien hoe hij moet rijden (bijv door een navigatiesysteem).

Kinderen met ADHD help je meestal niet door (alleen) afleidende prikkels weg te nemen, maar door ook (juist!) andere prikkels toe te voegen. Prikkels die de taak aantrekkelijker maken, zonder dat ze ervoor zorgen dat de taak niet (voldoende) uitgevoerd kan worden. In plaats van een geluiddempende koptelefoon kun je bijvoorbeeld een kind een muziekje laten luisteren, een opdracht met een klasgenootje samen laten uitvoeren of middels een timer een kind aanmoedigen om zijn of haar PR ‘sommen maken in 3 minuten’ te verbreken en zo zijn er veel meer manieren te bedenken.

Welk gedrag van jouw kind of leerling fungeert als ‘plattegrond’? Hoe uit zich ‘het slingeren’? Met welk ‘navigatiesysteem’ is jouw kind of leerling geholpen?

We denken graag met je/jullie mee!