Dat er lange wachtlijsten zijn binnen de jeugdzorg is algemeen bekend. Negen maanden of langer wachten is eerder regel dan uitzondering, helaas. Maar waar je niemand over hoort en wat minstens net zo schrijnend is, is hoeveel tijd het kost vóór je kind op die wachtlijst staat.

Als een volwassene vermoedt dat hij of zij ADHD heeft en zich tot de huisarts wendt, zal hij of zij verwezen worden naar een GGZ-instelling en staat dan zo’n 2-4 weken later op de wachtlijst.

Als je kind thuis en op school flink vastloopt en er zijn vermoedens van ADHD dan is de huisarts meestal ook het eerste aanspreekpunt. Er volgt dan echter geen verwijzing, maar een ‘stop’ bij de gemeente.

Waarom? Omdat de gemeente verantwoordelijk is voor de jeugdzorg vanuit de Jeugdwet én dus ook de zorg van jouw kind moet betalen. Zij zullen beoordelen of jouw zorgen en vragen terecht zijn en of zij het (ook) nodig vinden dat er, in dit geval, onderzoek naar ADHD gedaan moet worden. Om dit in kaart te brengen ben je weken zo niet maanden verder (dit zal per gemeente wisselen).

Van het eerste bezoek aan de huisarts tot aan het onderaan een wachtlijst geplaatst worden zit dan al gauw 4 maanden of meer (en het kan ook nog zo zijn dat zij eerst een ander advies hebben, dan gaat een verwijzing niet door of zal nog langer duren).
Op deze manier ben je voordat je aan de beurt bent binnen de GGZ (wachttijd + wachtlijst) zo een jaar verder. Een jaar! Een jaar waarin de ontwikkeling van je kind verder stagneert. Een jaar!
Niemand zou een jaar op hulp moeten wachten, maar kinderen al helemaal niet.
Daarom kiezen wij voor onvergoede zorg: je kunt direct contact met ons opnemen wanneer er vermoedens zijn van ADHD bij je kind. Je kunt meteen bij ons terecht, wij hebben geen wachtlijst.